Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela (Iz 45, 8)
Archiwum tagu:Roraty
6:30 Roraty
Grzechem Adama, ludzie uwikłani, Wygnani z raju wołali z otchłani: „Spuście, niebiosa, deszcz na ziemskie niwy, I niech z obłoków zstąpi Sprawiedliwy”.
6:30 Roraty czyli oczekiwanie i czuwanie
„Rorate caeli desuper, et nubes pluant iustum; aperiatur terra, et germinet Salvatorem” – „Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela”