Triduum Paschalne

A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach. (1 Kor 15, 17)

Triduum Paschalne – to czas celebracji  męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, najważniejszych momentów katolickiej wiary.

Wielki Czwartek
Jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy. Podczas Mszy Świętej w tym  dniu wspominamy wydarzenia z Ostatniej Wieczerzy w Wieczerniku – ustanowienie sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa. Na zakończenie uroczystości Eucharystia zostaje przeniesiona do specjalnie przygotowanej kaplicy zwanej „Ciemnicą”. Tam czuwamy będą wraz z Jezusem, wspominając Jego modlitwę w Ogrójcu, zdradzieckie pojmanie i pierwsze przesłuchania.

Wielki Piątek
Najważniejszym momentem tego dnia jest wieczorna Liturgia Męki Pańskiej. Składa się ona z następujących części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii Świętej.
Najważniejszym momentem liturgii jest adoracja krzyża. Uroczyste wniesienie krzyża do kościoła, jego odsłonięcie ze śpiewem „O to drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają „Pójdźmy z pokłonem” i klękają. A potem podchodzą i całują krzyż.

Wielka Sobota
W Wielki Piątek Chrystus umiera i przez Wielką Sobotę spoczywa w grobie. To dzień zupełnej ciszy i adoracji Chrystusa w grobie, to czas rozważania Męki i Śmierci Chrystusa. Do kościoła przynoszone są pokarmy do święcena.
W sobotę wieczorem przeżywamy Liturgię Wigilii Paschalnej rozpoczynającą celebrację Zmartwychwstania. Celebracja Misterium Paschalnego składa się z następujących części: Liturgia Światła, Liturgia Słowa, Liturgia Chrzcielna, Liturgia Eucharystyczna.

Niedziela palmowa

Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca. (Flp 2, 6-11)
Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy oraz Jego mękę i śmierć na krzyżu. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła, a następnie czytana jest lub śpiewana jako Ewangelia – Męka Pańska.

Droga krzyżowa

Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli?
na kimże się ramię Pańskie objawiło?
On wyrósł przed nami jak młode drzewo
i jakby korzeń z wyschniętej ziemi.
Nie miał On wdzięku ani też blasku,
aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał.
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,
jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,
wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.
Lecz On się obarczył naszym cierpieniem,
On dźwigał nasze boleści,
a myśmy Go za skazańca uznali,
chłostanego przez Boga i zdeptanego.
Lecz On był przebity za nasze grzechy,
zdruzgotany za nasze winy.
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,
a w Jego ranach jest nasze zdrowie (Iz 53, 1-5).

Pasterka

„Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”.